นับว่าเป็นอีกหนึ่งนักพูดเดี่ยวไมโครโฟนที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก สำหรับ โน้ต อุดม แต้พานิช กับการเดี่ยวของเขากว่า 11 ครั้ง ที่ผ่านมา

วันนี้เราพามาดูบ้านโน้ต อุดม แต้พานิช ซึ่งเป็นบ้าน 2 หลังในรั้วเดียว ตกแต่งสไตล์ Industrial มาจากแนวคิดของโน้ต อุดมที่อยากได้บ้านรูปแบบง่ายๆ  และใช้วัสดุที่หาได้ใกล้ตัว เช่นพวก ไม้ อิฐ เหล็ก เพราะดูแลง่าย

ตัวบ้านเป็นปูนเปลือยทั้งหมดทั้งนอกและใน กลมกลืนกับสีน้ำตาลอมส้มของพื้นไม้ ที่เป็นทางเชื่อมระหว่างกลางของทั้ง 2 บ้าน

ทางเชื่อมระหว่างกลางของทั้ง 2 บ้าน นอกจากจะช่วยเรื่องความโปร่งโล่ง ยังช่วยดึงให้มีกระแสลมไหลผ่าน มีลมโกรก ทำให้บริเวณบ้านเย็นสบายตลอดเวลา โดยโน้ต อุดมพูดถึงการออกแบบตรงนี้ว่า  “บ้านเราเป็นเมืองร้อน และไม่สามารถที่จะเปิดแอร์ได้ตลอดเวลา เรื่องความโปร่งโล่งเพื่อการถ่ายเทของอากาศจึงเป็นอันดับแรกที่ควรจัดการ”

เมื่อผ่านประตูรั้วเข้ามาประตูด้านใน จะเจอบันไดขึ้นไปชั้น 2 ซึ่งเป็นส่วนพื้นที่ทำงาน ต่อขึ้นไปถึงชั้น 3 เป็นส่วนของ ห้องนอน และห้องอื่นๆ ที่เป็นบริเวณพื้นที่ส่วนตัวภายในบ้าน ทางขึ้นบันไดมีโถงเพดานสูงรับแสงธรรมชาติจากช่องแสงด้านบน ชั้นล่างของบ้านเป็นส่วนรับแขกและส่วนรับประทานอาหาร ซึ่งในทุกๆ ห้องหากมองไปทางไหนก็จะเห็นต้นไม้เป็นความตั้งใจของอุดมที่จะให้บ้านมีความเขียวชอุ่มและใกล้ชิดธรรมชาติให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

ห้องนั่งเล่นสุดชิล

ด้านภายในห้องนั่งเล่นมีประตูกระจกสไลด์บานใหญ่ที่ออกแบบมาเพื่อให้แสงได้สาดส่องเข้ามาพร้อมกับเปิดรับสวนสีเขียว มีเพดานสูงกว่า 4 เมตรช่วยสร้างความรู้สึกโปร่งสบาย

ส่วนโต๊ะทำงานที่เห็นริมหน้าต่าง อุดมเสริมด้วยรอยยิ้มว่างานเดี่ยวทั้งหมดที่ทำมา ก็มีจุดกำเนิดมาจากโต๊ะตัวนี้ ตรงข้างๆ โต๊ะทำงานมีที่ไว้เครื่องเล่นสำหรับเล่นแผ่นเสียง ทีมงานกระซิบกันว่าเป็นห้องทำงานที่ดูไม่เหมือนห้องทำงาน น่าจะเป็นร้านกาแฟมากกว่า

มุมทำงาน คลังหนังสือ คลังสมอง

มาถึงในส่วนบริเวณพื้นที่ทำงาน ที่เต็มไปด้วยหนังสือมากมาย พอๆ กับร้านขายหนังสือ อุดมบอกว่า “เรียนในห้องเรียนมาน้อยก็ต้องอ่านเยอะๆ การอ่านคือการศึกษานอกโรงเรียนของผม”

ห้องน้ำท่ายาก

เมื่อได้ถามถึงเหตุผลของห้องน้ำในบ้านที่มีขนาดใหญ่ขนาดนี้ อุดมตอบปนขำมาว่า “เป็นคนอาบน้ำดุเดือด สไตล์บู๊ล้างผลาญ และเคยอยู่บ้านเก่าที่ห้องน้ำเป็นแบบพอนั่งชักโครกแล้วเข่าติดผนัง ส่วนเปียกส่วนแห้งคือส่วนเดียวกัน พออาบน้ำทีนึงก็เปียกไปหมดทุกอย่าง ตั้งแต่ชักโครกไปถึงราวผ้าขนหนู ปัจจุบันจะสาด จะอาบท่ายากแค่ไหนก็ไม่มีปัญหา”

สังเกตได้ว่าทุกพื้นที่ ทุกมุมของบ้านมีงานศิลปะที่สะท้อนความเป็นตัวตนของเจ้าของบ้านอยู่ “เราอาศัยอยู่กับงานศิลปะ มันไม่ใช่แค่ของประดับ แต่มันเป็นสมาชิกส่วนหนึ่งของบ้าน ถ้าขาด Art ไปพื้นที่นี้ก็คงไม่ใช่บ้าน เป็นเพียงสถานที่ราชการ” อุดมกล่าว

ทั้งนี้ เมื่อถามถึงนิยามในการสร้างและตกแต่งบ้าน เผื่อจะนำไปใช้เป็นแนวคิดให้คนที่สนใจ อุดมตอบสั้นๆ ทิ้งท้ายได้ใจความว่า “บ้านใคร บ้านมัน ชอบแบบไหน ก็ทำที่ชอบ อยู่ที่ชอบที่ชอบ อย่าไปสนคนที่ไม่ได้มาอยู่ และไม่ได้ออกตังค์”

ข้อมูลและรูปภาพจาก: home.sanook